γυρνας τον κοσμο σπρωχνοντας τον ανεμο για να σταθουν τα πουλια στα συρματα κι οι θαμνοι στις απεραντες εκτασεις σκοτωνουν τα συννεφα τους εραστες σαν ψιθυριστα τραγουδια κι οταν δεν βλεπεις πια απ το μισανοιχτο παραθυρο ενος ξενοδοχειου οι εποχες περπατουν στους βροχερους δρομους
και στα ματια μου σταματουν οι εικονες περιγραφοντας την σιωπη κι η ψυχη μου καιγεται απ τα δακρυα του ηλιου
2 comments:
Te voglio bene, sai...
Ma tanto, tanto bene, sai...
Welcome back, travel bird :-)
γυρνας τον κοσμο
σπρωχνοντας τον ανεμο
για να σταθουν τα πουλια
στα συρματα
κι οι θαμνοι στις απεραντες εκτασεις
σκοτωνουν τα συννεφα
τους εραστες
σαν ψιθυριστα τραγουδια
κι οταν δεν βλεπεις πια
απ το μισανοιχτο παραθυρο
ενος ξενοδοχειου
οι εποχες περπατουν
στους βροχερους δρομους
και στα ματια μου
σταματουν οι εικονες
περιγραφοντας την σιωπη
κι η ψυχη μου καιγεται
απ τα δακρυα του ηλιου
Post a Comment