La La La

Οδηγίες: Πρώτα διαλέγεις ένα από τα χρωματιστά κομμάτια του μεσαίου τροχού. Πίσω από κάθε χρώμα βρίσκεται ένας ήχος. Ύστερα τοποθετείς το κομμάτι σε κάποιο από τα άδεια κελιά των υπόλοιπων τροχών και επαναλαμβάνεις τη διαδικασία δοκιμάζοντας τις διαφορετικές δυνατότητες που σου δίνει ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ. Στο τέλος, απολαμβάνεις την ηχητική μεταμόρφωση των χρωμάτων και αναρωτιέσαι γιατί έχει ξαφνικά αλλάξει το φως.

Πρόκειται για δημιούργημα του Paul Farrington ή Tonne, ο οποίος εξειδικεύεται στη συγχώνευση πηγών οπτικού και ακουστικού υλικού για τη δημιουργία sound-toys και άλλων αξιοπερίεργων. Συνοδεύει επίσης ως τρίτο μέρος (Lata sound-toy) το cd Lana (+ Lara dvd ) του Simon Fisher Turner, το οποίο κυκλοφόρησε το 2005 (μα πού είχα τον νου μου τότε;). Σε αποσπάσματα και ήχους που έχει συλλέξει ή επεξεργαστεί ο SFT βασίζεται η πολύ ενδιαφέρουσα ηχητική γκάμα του παιχνιδιού.

O SFT περιγράφει τη μουσική που συνέθεσε και από την οποία αντλήθηκαν οι ήχοι του Lata ως «φαντασματική», λόγω των αλλεπάλληλων στρωμάτων επεξεργασίας και των θολωμένων προελεύσεών τους. Πράγματι, όχι μόνο μπορείς να απολαύσεις την αλλόκοτη μουσική του cd, αλλά κάθε τόσο μπορείς με το sound-toy να συνθέσεις μια χρωματική σειρά και να παρακολουθήσεις καλοσυνάτα φαντάσματα να αρχίσουν να μπαίνουν ένα-ένα από το παράθυρο. Αν υποθέσουμε ότι θες να τα καλέσεις, δηλαδή.

Aliens in our midst

Οι θεματικές (υπάρχουν κι άλλες;) επιλογές/συλλογές τραγουδιών έχουν συνήθως φετιχιστική ή και διευκρινιστική λειτουργία. Κατά κανόνα επαναλαμβάνουν με πιο εκφραστικό τρόπο λόγια, ιστορίες και ιδέες που έχουν ήδη διατυπωθεί και ίσως δεν τους έχει δοθεί αρκετή σημασία. Μπορεί και όχι. Στις επιλογές όπου τα τραγούδια δρουν σαν παράγραφοι ενός δοκιμίου, τα πράγματα είναι κάπως πιο απαιτητικά. Περιμένεις διεξοδική ανάπτυξη του θέματος και ενδεχομένως αντιμετωπίζεις τα τραγούδια ως εξαντλητικά επιχειρήματα ή, πάλι, ως ακριβή στιγμιότυπα μιας ιστορίας.
















Τη συλλογή From the Closet to the Charts : Queer Noises 1961-1978 την επιμελήθηκε ο μουσικοκριτικός Jon Savage, γνωστός για την σημαντικότερη ιστορική μονογραφία με θέμα το βρετανικό πανκ, England’s Dreaming. Η συλλογή κυκλοφόρησε το καλοκαίρι του 2006 και, παρά την αρχειακή σπουδαιότητά της, κατηγορήθηκε από αρκετούς για την έλλειψη (με μία μόνη εξαίρεση) γυναικείων συνεισφορών στη χρονολογική ιστορία του queer song, την οποία και επιχειρεί να καταγράψει. Είναι εμφανής και άδικη η έλλειψη αυτή.

Όταν ανοίγεις το cd, σε υποδέχονται εικόνες ημίγυμνων μοντέλων, από αυτές που κυκλοφορούσαν στα «αθλητικά» περιοδικά της δεκαετίας του ’60. Αριθμοί (σε ίντσες) για τις διαστάσεις των σωμάτων και ελάχιστες φωτογραφικές στάσεις αισθητικής «sad young men». Υπάρχει συνοδευτικό φυλλάδιο με την ιστορία και τη σημασία καθενός τραγουδιού, καθώς και φωτογραφίες άγνωστων ως επί το πλείστον καλλιτεχνών. Υπάρχει επίσης η πιο σέξι φωτογραφία του Ray Davies που γνωρίζω.

Η συλλογή ξεκινά πράγματι από τη δεκαετία του ’60, με μια σειρά τραγουδιών που συνδυάζουν τον εξωφρενισμό ενός ντραγκ σόου σε κλαμπ του Σαν Φρανσίσκο, τη leather επιθετικότητα και την αγαπημένη ακροβασία του Ray. Πραγματικές εκπλήξεις, η παρουσία ενός υπέροχου, αναπάντεχου b-side των Tornados (του γκρουπ του Joe Meek) και η παρεμβολή μιας ξετρελαμένης παρωδίας με τον ανεκδιήγητο τίτλο Kay, why?.

Καθώς αρχίζει η δεκαετία του ’70, γίνονται πιο ρητές οι gay αναφορές και τα πράγματα οδεύουν σταδιακά προς το απροχώρητο. Η γλυκύτητα της απελευθερωτικής μπαλάντας και η τολμηρή σόουλ υποχωρούν κάτω από τις εξοργισμένες κιθάρες των Ramones (!!!) και, πολύ περισσότερο, το φρικαρισμένο psych-punk των Twinkeyz και δύο ακόμη άγνωστων συγκροτημάτων της οριακής περιόδου: Dead Fingers Talk, Black Randy and the Metro Squad.

Παρά την ασυγχώρητη αβλεψία της, η μαγεία της συλλογής είναι ότι αναμειγνύει σε ένα συναρπαστικό κράμα κάθε πιθανή χροιά του (ανδρικού) gay φάσματος, προσπαθώντας ίσως να μείνει πιστή στην περιεκτικότητα της έννοιας queer του τίτλου, η οποία ήλθε τα τελευταία χρόνια να καλύψει και τις πιο περιφερειακές ομάδες. Οι διαθέσεις και τα συναισθήματα ξαφνικά φωτίζονται ή σκοτεινιάζουν, εναρμονιζόμενα με κάθε συγκίνηση αυτής της πορείας.

Η εκστατική έκρηξη έρχεται στο 24. τραγούδι του δίσκου. Είναι 1978. Καθώς το πανκ ωρύεται σε ερειπωμένες, βρόμικες γειτονιές, λιγοστά κλαμπ σε παράδρομους των μεγάλων πόλεων πάλλονται από κάτι καινούργιο και εξίσου θυμωμένο. Τους σκοτεινούς χώρους σχίζουν οι ακτίνες των mirror balls, τα αγόρια φορούν αστραφτερά πουκάμισα και χορεύουν σαν κορίτσια, η φωνή του Sylvester αναγγέλλει, ωρυόμενη και αυτή, μια νέα εποχή: you make me feel: mighty real.

Ηλεκτρικό χέλι σε μια λίμνη με χρυσόψαρα

Τα χόμπι μου είναι η ανάγνωση, η ακρόαση μουσικής και η σιωπή.
















Όταν σκεφτόμαστε τη βαναυσότητα, οφείλουμε να θυμόμαστε την ανοησία, τον φθόνο, την απογοήτευση, από όπου αυτή προήλθε.

Edith Louisa Sitwell (1887-1964)

Λάικ Κρίστμας

Εορταστικό τριήμερο μέσα σε λήθαργο πυρετού, από τον οποίο ξυπνούσα κάθε μία ώρα, για λίγα λεπτά, για να πιω τσάι, να ξεφυλλίσω σελίδες και εικόνες που έχω χρόνια αποστηθίσει, να ακούσω για πολλοστή φορά το Illinoise του Sufjan Stevens και να σκεφτώ πως ήδη μυρίζω την αλμύρα και πως η μουσική αυτή με κάνει να βυθίζομαι σε μια θάλασσα γαλάζια (OK, γκρίζα ή κάπως καστανή...) όσο τα μάτια του πρόσφατου αυτού αγαπημένου μου.

Υ.Γ.: Το παιδάκι της διπλανής πόρτας μου δάνεισε επίσης το αριστουργηματικό dvd Οι κότες το 'σκασαν ! Αιφνίδια βροχή θαλπωρής.

(Ναύπακτος, Μεγάλη Τετάρτη, Μετά τη βροχή στο λιμάνι)

I collected your memories, too

Μεσάνυχτα, ενώ έμπαινε η 1η Απριλίου, συνειδητοποίησα ξαφνικά πως, αν και φοβάμαι ενίοτε πως δεν κατέχω τίποτε πλήρως και απολύτως, γνωρίζω ωστόσο ακόμη και τις ανάσες αυτού του τραγουδιού:

Poor Mr Sad
He`s flown away
In search of his heaven now
Heaven knows why
And Mr Sad
Left me a note to say
If he finds his heaven now
He won`t have time to cry

So I`m gonna fly, fly, fly away
On my wings I made
Out of sorrows I threw away, away
Maybe, I`ll be back one day
Who knows

Poor Mr Sad
He lives for dreams
He`s out of his mind it seems
With schemes that gleam
Too bright for me
But what the hell
I`ve nothing to lose
I built my wings today
So I say
Please wait for me
Because I`m gonna fly

So I`m gonna fly, fly, fly away
On my wings I made
Out of sorrows I threw away, away
Maybe, I`ll be back one day
Who knows

Poor Mr Sad
Gliding in the sky
You flew to your heaven now
Now I know why
I flew in search
Of years I left behind
But something
That`s in your mind
Is something nobody can take away
It`s yours forever